بلند اقبال » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۸۳

بتا به کشتن ما عاشقان چه می کوشی

چوآب بر سر آتش ز کین چه می جوشی

مگر نه زلف توافتاده چون زره به برت

چه حاجت است که دیگر به تن زره پوشی

من شکسته دل افراسیاب شاه نیم

اگر تودر پی خونخواهی سیاووشی

نخورده باده که داری بما چنین سر جنگ

نعوذ بالله اگر یک دوجام می نوشی

هر آنچه دردنهی بر دلم پرستاری

هر آنچه دور شوی از برم درآغوشی

من از غلامیت ای خواجه بر ندارم دست

هزار بارم اگر بنه وار بفروشی

رواست یار نوازد گرت بلنداقبال

که همچو دایره ز اخلاص حلقه درگوشی