سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۵

گر آمدنم ز من بدی نامدمی

ور نیز شدن ز من بدی کی شدمی

به زان نبدی که اندرین دهر خراب

نه آمدمی نه شدمی نه بدمی