سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹۵

چون بلبل داریم برای بازی

چون گل که ببوییم برون اندازی

شمعم که چو برفروزیم بگدازی

چنگم که ز بهر زدنم می‌سازی