بلند اقبال » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۸۷

کشدم بی تو بر بهشت ار میل

جای بادا به دوزخم در ویل

وصف روی تو سوره والشمس

شرح موی تو آیه واللیل

راه دارد دلار به دل ز چه رو

هیچ با ما دلت نداردمیل

بسکه گریم زدوریت نه عجب

شهر ویران شود اگر از سیل

دور ازرویت ای مه بی مهر

شده چشمم زخون دل چو سهیل

آه مستان ز سینه وقت سحر

بهتر اززاهد ودعای کمیل

عاشقان را منم بلند اقبال

دلبران را اگر توئی سرخیل