بلند اقبال » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۷

زلفت شب قدر است ورخت ماه مبارک

از این شب واین ماه تعالی وتبارک

درماه مبارک شب قدراست نهان لیک

پنهان به شب قدر تو شدماه مبارک

پسته شده خندان برچشم تو زبادام

خوار آمده پیش رطب لعل تو خارک

زآن گشته ای ازموی زره پوش کز ابروی

چشم تو به روی تو کشیده است بلارک

دانی ز چه اقبال من اینگونه بلنداست

چون خاک رهت گشته مرا زینت تارک