سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۲

هستیم ز بندگیت ما شاد ای جان

زیرا که شدیم از همه آزاد ای جان

گر به شودی ز ما ترا نا شادی

خون دل من مبارکت باد ای جان