سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲۷

ای برده دل من چو هزاران درویش

بی رحمیت آیین شد و بد عهدی کیش

تا کی گویی ترا نیازارم بیش

من طبع تو نیک دانم و طالع خویش