سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۱۸

ای تن وطن بلای آن دلکش باش

ای جان ز غمش همیشه در آتش باش

ای دیده به زیر پای او مفرش باش

ای دل نه همه وصال باشد خوش باش