سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۵

ای دیدن تو راحت جانم جاوید

شب ماه منی و روز روشن خورشید

روزی که نباشدم به دیدارت امید

آن روز سیاه باد و آن دیده سپید