سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۲

گبری که گرسنه شد به نانی ارزد

سگ زان تو شد به استخوانی ارزد

اظهار نهانی به جهانی ارزد

آسایش زندگی به جانی ارزد