ای خوشه چین سنبل پرچینت سنبله
وی بر قمر ز عنبر تر بسته سلسله
وی تیر چشم مست تو پیوسته در کمان
وی آفتاب روی تو طالع ز سنبله
بازار لاله بشکن و مقدار گل ببر
بر لاله زن گلاله و بر گل فکن کله
در ده شراب روشن و در تیره شب مرا
از عکس جام باده بر افروز مشعله
فصل بهار و موسم نوروز خوش بُود
در سر نوای بلبل و در دست بلبله
گُل جامه چاک کرده و نرگس فتاده مست
وز عندلیب در چمن افتاده غلغله
در وادی فراق چو خواجو قدم زند
از خون دل گیاش بروید ز مرحله