خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » حضریات » غزلیات » شمارهٔ ۳۵

رخسار تو شمع کایناتست

وز قند تو شور در نباتست

ریحان خط سیاه شیرین

پیرامن شکّرت نباتست

خضرست مگر که سرنوشتش

بر گوشه ی چشمه ی حیاتست

بر عرصه حسن شاه گردون

پیش دو رخ تو شاه ماتست

یک قطره ز اشک ما محیطست

یک چشمه ز چشم ما فراتست

عنوان سواد خطّ سبزت

سرنامه ی نامه ی نجاتست

وجهی ز برات دلربایی

یا نسخه ای از شب براتست

آخر به زکات حسن ما را

دریاب که موسم زکاتست

خواجو ز تو کی ثبات جوید

زان روی که عمر بی ثباتست