خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵

گر بر فَلَکَم دست بُدی چون یَزدان

برداشتَمی من این فَلَک را زِ میان

اَز نو فَلَکی دِگَر چنان ساختَمی

کآزاده به‌ کامِ دل رسیدی آسان