یغمای جندقی » دیوان اشعار » مراثی و نوحه‌ها » شمارهٔ ۳۶

شکوه از چرخ ستمگر چکنم گر نکنم

چکنم گر نکنم

غم عباس بلاکش چکشم گر نکشم

چکشم گر نکشم

شیرمردان ولایت همه چو آهو بچگان

چنگ فرسود سگان

رنج ناکامی قاسم چه برم گر نبرم

چه برم گر نبرم

موج خون بر طرف افکند چو ناچیز صدف

در دریای نجف

آه بر خواری خواهر چه کشم گر نکشم

چه کشم گر نکشم

آنچه بر آل علی کینه و عدوان وعناد

رفت ز اولاد زیاد

سنگ از این غایله بر دل چه زنم گر نزنم

چه زنم گر نزنم

تن شاهی که فراز فلکش پای گهست

خفته بر خاک رهست

سر به زنجیر اسیری چه دهم گر ندهم

چه دهم گر ندهم

کودکان بسته زنجیر و زنان خسته بند

دختران در به کمند

دل به بیداد اعادی چه نهم گر ننهم

چه نهم گر ننهم

هر قدم زخمه دیگر چه خورم گر نخورم

چه خورم گر نخورم

میل در دیده از این غم چه کشم گر نکشم

چه کشم گر نکشم

والی هیچ بها را که در این خیل رهی است

سر صاحب کلهی است