ابوالفرج رونی » دیوان اشعار » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۱۲

از شیرینی چون به سخن بنشینی

وز دو لب خود شکر به دامن چینی

در بوسه مرا لب تو گوید بینی

هرگز شکر لعل بدین شیرینی