عطا کرد ایزد بمخدوم اکرم
«محمد زمان بیگ » آن پاک گوهر
ثمین گوهری از محیط کرامت
چه گوهر؟ سپهر شرف راست اختر!
ز صلب نجابت، برآمد شراری
که از نور او شد چراغش منور
بحمدالله از جویبار بزرگی
برافراخت نیکو نهالی چنین سر!
چو تاریخ جستم پی مولد او
خرد گفت:«از وی الها خورد بر»!