واعظ قزوینی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۹۰

کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده درناسی

گوزل اولاقمیش لاچین باخشلیم عشق صحراسی

ز بس پر جذبه اولمیش بیستون شیرین مثالیندین

عجب کیم آیینه فرهاد الیندین تیشه خاراسی

آخار آب حیات از بس بولانلوق عمر باغیندین

نظر ده گردبادیندین بلنمز سرو رعناسی

چو رد تبراقده چون گنج هنر بوکنج ویرانده

که بو جزء زمانده تانیمزلر غیر عباسی

دل و جانی غموندور، ملک و مالی حادثاتوندور

دیللر خواجه دنیادار دور گور فانی دنیاسی

گورر عاقل بود شتونگ لاله سیندین چشم دل بیرله

که دائم عشرت ایچره کلفتی، توی ایچره دوریاسی

گوزی خوشلوق یوزی گور مز، تنی آسوده لوق بیلمز

دیریکن جان چگر القصه ملک و مال جویاسی

بو جاهل خلق دایم بیر بیر یندین حاجت ایسترلر

تمامی بنده و هیچ کیمسه بیلمز کیمدور آقاسی

سراپا درد سر دور چوق جهان مالینه آلدانمه

فراغت ایستریسنک واعظ الدنک ویرمه افلاسی