واعظ قزوینی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۷۱

لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده است

ساده تر لوح کسی کو دل بدنیا داده است

داغ یاران، محنت دنیا، نفاق همدمان

جمله اسباب گذشتن از جهان آماده است

گر غرض شهرت نباشد، راه عزلت تنگ نیست

چون بود گمگشتگی مقصد، بیابان جاده است

میشود فردا بسی افتادگان را دستگیر

چون عصا هرکس درین گلشن ز پا افتاده است

نیستند ارباب دنیا، مالک دلهای خود

هرکه را دیدیم، واعظ دل بدنیا داده است!