خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۳

وقت سحر است خیز ای مایهٔ ناز

نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز

کآنها که به جایند نپایند بسی

وآنها که شدند کس نمی‌آید باز