ادیب صابر » دیوان اشعار » ملحقات » قطعات » شمارهٔ ۵

بگردان روی دل از فکرت بد

که بد کردن نه کار بخردان است

بدی اندیشه کردن در حق خلق

بدی کار تو در وی نهان است

کسی که نیکی اندیشد به هر کس

به نیکی در جهان صاحب قران است

برو نیکی کن و از بد بپرهیز

که بد کردن نه کار زیرکان است

اگر نیکی کنی پنهان نه ظاهر

به نزد نیک مردان نیکی آن است

که بدگو را سخن با نیک اندیش

به هرزه چن درای کاروان است