ادیب صابر » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۶

ساقیا در جام من ریز آب رز

زان بضاعت ده که عشرت سود اوست

در جهان چون آب رز معلوم نیست

آتشی کز زلف ساقی دود است