مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۴

داغ غمت از افسر ادهم خوشتر

نقش قدمت ز خاتم جم خوشتر

در گوشه غم خوشم بیاد تو که هست

این گوشه مرا ز هر دو عالم خوشتر