مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۲

تو و از ناز سرگرانی‌ها

من از شوق جان‌فشانی‌ها

پیش قد تو نوجوان خجل است

سرو نوخیز از جوانی‌ها

هست نخلی قدت که برنخورد

باغبانش ز باغبانی‌ها

گو کشد این دو روزه هجرانم

کرده‌ام با تو زندگانی‌ها

صوفیان را خوشست گاه سماع

بر دو کون آستین‌فشانی‌ها

من و مشتاق و درد ناکامی

تو و اغیار کامرانی‌ها