مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۴۰

ترسم که شبی سحر دعائی بکنم

وز سوز به گریه های هائی بکنم

بیداد تو پیش دادگر بردارم

وز بی خبری ترا دعائی بکنم