مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۷

سوگند به خاک قامت چالاکش

نی نی که به جان نازنین پاکش

خوردم که اگر زیارتش دریابم

در رخ مالم چو آب حیوان خاکش