احسنت و زه ای نگار زیبا
آراسته آمدی بر ما
امروز به جای تو کسم نیست
کز تو به خودم نماند پروا
۳
بگشای کمر پیاله بِستان
آراسته کن تو مجلس ما
تا کی کمر و کلاه و موزه؟
تا کی سفر و نشاطِ صحرا؟
امروز زمانه خوش گذاریم
بِدْرود کنیم دی و فردا
من طاقت هجر تو ندارم
با تو چه کنم به جز مدارا؟