مجد همگر » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹۳

ای ترک دلستان صنم چین من توئی

آرام و راحت دل مسکین من توئی

چشم بدان ز نور جمال تو دور باد

کامروز نور چشم جهان بین من توئی

کی غم خورم من اینهمه شادی به روی تو

اکنون که شادی دل غمگین من توئی

بر باد رفت دین و دلم در هوای تو

ای جان و دل بلای دل و دین من توئی

فرهاد و رام و وامق و مجنون تو منم

عذرا و ویس ولیلی و شیرین من توئی

گر در غم تو رونق کارم بشد چه باک

چون کار و بار و رونق آئین من توئی

پروین و زهره و مه و خور را چه می کنم

خورشید و ماه و زهره و پروین من توئی

در باغ لاله و گل و نسرینش ننگرم

چون باغ لاله و گل و نسرین من توئی