امیرعلیشیر نوایی » دیوان اشعار فارسی » مقطعات » شمارهٔ ۲۱

چو عالم از پی بالا نشستن

بهر مجلس رود خوش پای‌کوبان

نه عالم جاهلش دان زانکه او را

نماید خوش به جز بالای خوبان