امیرعلیشیر نوایی » دیوان اشعار فارسی » مقطعات » شمارهٔ ۴

توکل هر که سازد پیشه خویش

ز بار منت مردم خلاص است

که نبود بار مردم را دران بزم

که او بر خوان نعمت‌هاش خاص است