دوشینه بر مراد دل آمد به سر شبم
ذکر خدا و شکر خداوند بر لبم
ساقی بریز باده بر آیین گریه‌ام
مطرب بساز نغمه به آهنگ یاربم
یا رب تو آگهی تو که در سر نبود و نیست
هرگز هوای حشمت دنیا و منصبم
گفتم نهم به خاک دری سر وگرنه چیست
از احتمال کشمکش دهر مطلبم
گفتم که ساغری کشم از صاف بندگی
دست زمانه خاک فشاند به مشربم
دیوانه را چه حاصلی از رای عاقلان
باید به عشق خواند حدیثی ز مذهبم
آخر برون ز خود قدمی می‌نهم نشاط
بر در ز خیل شاه ستاده‌ست مرکبم