آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۷

در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد

در باغ، شکفته یاسمین، بیتو مباد

تو مشغول عمارت زیر زمین

من میگویم: روی زمین، بیتو مباد