آذر بیگدلی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۹۹

یاری من، ای یار جفا کار چه دانی؟!

بیمار نه یی، قدر پرستار چه دانی؟!

تا مرغ دلت، در قفس سینه ننالد؛

نالیدن مرغان گرفتار چه دانی؟!

تا زار نگردی ز دل آزاری یاری

زاری دل، از یار دل آزار چه دانی؟!

ای طایر گلزار، که جا در قفست نیست

رنج قفس و راحت گلزار چه دانی؟!

تا چون منت، از انجمن وصل نرانند

ذوق نگه از رخنه ی دیوار چه دانی؟!