آذر بیگدلی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۹۴

هم به روش ظریفی، هم به صفا تمامی

سروی اگر به باغی، ماهی اگر به بامی

دم نزند به جایی، بیند اگر خطایی

خسروی از گدایی، خواجه‌ای از غلامی

کسوت فقر ازین پس خوش بودم، نه اطلس

می‌دهم ار دهد کس، جامهٔ جم به جامی

گرد لب نگاری، خط نه پی شکاری

بر لب چشمه‌ساری، حُسن فگنده دامی

آذر دلشکسته، بر سر ره نشسته؛

بلکه دهد خجسته پیکی ازو پیامی