ادیب الممالک » دیوان اشعار » فرهنگ پارسی » شمارهٔ ۴۰

بیشرمی «سلجن » است و عفت «هیوند»

حقد است «سرول » و غدر باشد «نیوند»

«نیمول » عبوس و «نیوتور» آمد کبر

طیس است تپنک و فهم باشد «بیوند»