ادیب الممالک » دیوان اشعار » رباعیات طنز » شمارهٔ ۷ - دست بنده و خلخال

چون شد دل و جانم از نگاهی مستت

دل شد که چو دست بند بوسد دستت

جان نیز بهم چشمی دل شد خلخال

وز چشم برون آمده شد پابستت