فضولی » دیوان اشعار فارسی » مقطعات » شمارهٔ ۴۶

فریاد ازین سپهر ستمگر که در جهان

هرگز نگشته شاد ز دوران او دلی

از هر که هست برده فراغت مدار او

نه عالمی ازو شده راضی نه جاهلی