سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷

دل را چو هوای آن دل آرای گرفت

دست غمش آمد و مرا پای گرفت

گفتی که اگر صبر کنم نیک آید

تا نیک آید بد آمد و جای گرفت