اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰

دل دوش دم از هوای دلبر می‌زد

هرجا که رسید، حلقه بر در می‌زد

همچون مگس از حسرت آن تنگ شکر

فریاد‌کنان دو دست بر سر می‌زد