اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۰

به حق آنکه جز از تو، کسی گزیده نیم

که در فراق تو یک لحظه آرمیده نیم

بریده شد رک جانم ز تیغ فرقت تو

تو آن نگر که هنوز ازتو، دل بریده نیم

مباد بر رسن گیسوی تو دست نسیم

اگر چو چنبر ابروت قد خمیده نیم

فلک ز دانه خال تو بی نصیبم کن

اگر ز چنبر تو چون مرغ دل رمیده نیم

وداع دیده کنم، گر بدیگری نگرد

کجا غلام توام، من غلام دیده نیم

ز غمزه تو مبادم امان جان اثیر

اگر چو چشم تو بی چشم تو شمیده نیم