اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۵

ای اختری، که شاه کواکب غلام توست

این رجعت تو، حاصل صد انتقام توست

قدرت بلند باد، که بر قدر روزگار

اقبال تو بهینه لباس کرام توست

شاید، اگر نهیم به شکرانه در میان

چشمی که بی‌جمال تو بر ما غرام توست

گر، زنده می‌شویم پس از مرک و افتراق

شاید که با وصال تو، ما را قیام توست

سهل است زندگیم غرض زندگی توست

از فتنه در ضمان امان و سلام توست