قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۳

ای ترک بگنجه از کجا افتادی

کاندر دل و جان من فکندی شادی

یک بوسه مرا به مستی اندر دادی

ای ترک همیشه مست و خرم بادی