قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۴

بر شاخ گل دولت تو خار نماند

جز بخت تو هیچ بخت بیدار نماند

مر دانش را جز از تو بازار نماند

جز داشتنِ مُلک ترا کار نماند