قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶

آنی که دل من از تو خرم گردد

روی تو همی چراغ عالم گردد

چون از سختی دلم پر از غم گردد

چون بنگرمت غم از دلم کم گردد