خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳

در خواب بُدَم مرا خردمندی گفت

کز خواب کسی را گُلِ شادی نَشِکُفْت

کاری چه کنی که با اَجَل باشد جُفْت‌؟

می خور که به زیر خاک می‌باید خُفْت