مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۴

ابر آمد کز جود سرافراز شود

در بارد تا با کفت انباز شود

چون دست تو دید عزم آن می دارد

کز شرم کفت خجل خجل باز شود