طبیب اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۸

دارد به سحر دعا اثرها

دست من و دامن سحرها

هر شب بامید وعده تو

چشمم شده فرش رهگذرها

از باخبران نشد سراغی

جستیم خبر زبی خبرها

آزرده دلم هزار افسوس

کافتاده بدام خوش کمرها

هر چند طبیب تلخکامی

ریزد نی خامه‌ات شکرها