جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۳۵

تا دید جمال تو به چشمم لیلی

از دیده روانست به هر سیلی

مجنون توأم ز جانت ای سرو روان

فریاد که سوی ما نداری میلی