جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۹

پیش رخ چون شمع توأم پروانه

با غیر توأم در دو جهان پروا نه

گفتی که براتی به لبت خواهم داد

مردیم به انتظار آن پروانه