جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۳
از تهمت خصم نیستم آسوده
تا چند مرا طعنه زند نابوده
حال من بیچاره مثال گرگست
یوسف ندریده و دهن آلوده