جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۹

از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق

یا آنکه شدم ز صبر و از طاقت طاق

جانم به لب آمد از جفای گردون

وز صحبت دوستان با شَید و نفاق